
Oi bollu chistionai de is allomimgius. No isciu in is bidda bostas ma, in bidda mia, fintzas a s’urtima guerra, fiant una cosa importanti. Sa bidda arrispetu a s’unprus no fiat pitica ma is sangunaus fiant pagus poita pagus fiant is aredeus chi, a parri miu no arribant a centu e, s’usantzia de torrai is nominis de is becius de domu in is nascidroxus, a pagu a pagu hat ingennerau unu brubulloni de nominis e sangunaus ogualis chi tocat a isciri s’allomingiu po agatai, de precisu, a unu.
S’allomingiu podiat essi antigu meda o noeddu. Unu, po cali si siat arrexoni, beniat allomingiau e is fillus eredànt, cun su sangunau, s’allomingiu puru.
Nonnu miu, Giuseppi Picciau fiat connotu comenti Peppineddu ‘e Purissima, su fradi Boicu ‘e Purissima e is sorris Dolloretta e Frigina ‘e Purissima. S’aiaiu intzoru fiat istetiu Franciscu Picciau allomingiau Purissima poita teniat butega ‘e binu in s’arruga ‘e sa Purissima in Casteddu ‘e susu. Candu is casteddaius ‘oliant buffai una tassa ‘e binu narant: “andaus a sa Purissima” e cussu nomini a pagu a pagu, est passau de s’arruga a su Cristianu.
Su sangunau Picciau est antigu meda. Heus agatau in su primu liburu de is batisimus de sa parrochia de Sant’Ambrosu, istituiu de su Cunciliu de Trento, mi parit, in su, 1560, e su segundu de is batiaus si naràt Picciau ma su Vicariu chi dd’iat batiau e chi hat frimau s’arregistru, si naràt Sarbadori Picciau. Siguramenti, cali si siat Picciau chi agateis in su mundu, podeis essiri sigurus chi, a sa longa, tenit arrexinis paulesas.Continua a leggere →